skip to main | skip to sidebar

Gotowanie i smażenie

Gotowanie pod ciśnieniem
Proces ten odbywa się w małej ilości wody i w wysokiej temperaturze ( znacznie powyżej 100°C). Jest to możliwe tylko w specjalnych, hermetycznie zamkniętych garnkach, tzw. szybkowa­rach. Przy tej metodzie gotowania produkty tracą mało składników mineralnych, gdyż ilość wody, z któ­rą mają bezpośredni kontakt, jest bardzo niewielka. Ginie jednak większość witamin wrażliwych na wyso­kie temperatury. Zaletą szybkowarów jest to, że czas przyrządzania w nich potraw jest krótszy o jedną trze­cią lub nawet o połowę niż czas gotowania w innych naczyniach. Szybkowary wykorzystuje się przede wszystkim do gotowania dań wymagających długiego ogrzewania, np. twardych mięs, flaków, warzyw strą­czkowych, a także do produkcji przetworów, które ste­rylizuje się w wysokich temperaturach.Szybki obiad tą metodą to proste i nie wymagają dużo pracy zajęcie.

Gotowanie w kąpieli wodnej polega na umie­szczeniu produktu w zamkniętym garnku wstawionym do większego naczynia, w którym niezbyt gwałtownie wrze woda, lub też w specjalnych garnkach o podwój­nym dnie, które wypełnia się wrzącą wodą. W ten spo­sób ogrzewa się potrawy do temperatury nieco niż­szej niż 100°C bez ryzyka przypalenia, gdyż proces gotowania przebiega bardzo wolno. Najczęściej w ten sposób przygotowuje się delikatne desery, rozpusz­cza czekoladę, ubija kremy z jajek lub też przetrzymu­je potrawy w cieple. W takim przypadku można garnki z kąpielą wodną wstawić do piekarnika.



Smażenie polega na włożeniu produktu do silnie rozgrzanego tłuszczu (170-180°Q) i utrzymywaniu go przez określony czas w wysokiej temperaturze. Pod wpływem gwałtownego ogrzania na powierzchni smażonego produktu tworzy się chrupiąca skórka. Chroni ona smażony produkt przed utratą płynnych składników, zapewniając tym samym soczystość, oraz zabezpiecza przed nadmiernym nasiąkaniem tłuszczem. Temperatura tłuszczu decyduje o jakości potrawy. Jeśli tłuszcz nie jest dostatecznie rozgrzany i położy się na nim np. kawałek mięsa, wyciekną z nie­go soki utrudniające zrumienienie się powierzchni
mięso nasiąknie tłuszczem. Będzie wówczas nieapetyczne, twarde, wysuszone i niesmaczne.
Przypalony, a nawet zbyt silnie zrumieniony tłuszcz jest ciężko strawny i może być szkodliwy dla zdrowia. Jeśli potrawa zaczyna się przypalać, trzeba zdjąć ją z patelni, usunąć przypalony tłuszcz, umyć patelnię i zacząć smażenie w świeżym tłuszczu. Nie należy do­lewać świeżego tłuszczu do spalonego.
Do smażenia nadają się przede wszystkim mięsa i ryby, a także jajka i niektóre inne potrawy, np. kotlety czy placki ziemniaczane, racuchy itp.

Smażenie bez tłuszczu odbywa się na podob­nej zasadzie co smażenie w tłuszczu. Wysoka tempe­ratura silnie rozgrzanej, suchej patelni doprowadza do powstania na smażonym produkcie przypieczonej skórki. Do smażenia tą metodą najlepiej używać pate­lni teflonowych lub o dnie groszkowanym.

Smażenie w głębokim tłuszczu jest to sma­żenie najczęściej niewielkich kawałków produktów w dużej ilości wrzącego tłuszczu. Do tego celu można stosować tylko niektóre tłuszcze o wysokiej tempera­turze wrzenia (130-180°C), np. smalec, omę, olej ara­chidowy i oliwę. Masło i margaryna nie nadają się do tego celu, gdyż w tak wysokich temperaturach rozkła­dają się i przypalają. Szybkie zanurzenie produktu w bardzo gorącym tłuszczu powoduje utworzenie się si­lnie spieczonej skórki równocześnie na całej powierz­chni, co powoduje zatrzymanie składników odżyw­czych i smakowych. Nie dopuszcza też do nadmier­nego wchłaniania tłuszczu przez produkt. Do smaże­nia tą metodą używa się specjalnych garnków wypo­sażonych w metalowy koszyczek, do którego wkłada się kawałki produktu i zanurza we wrzącym tłuszczu.
Najbardziej znaną potrawą, którą przygotowuje się w ten sposób, są frytki. W głębokim tłuszczu smaży się także pączki i faworki, ale nie potrzeba do tego celu specjalnego garnka z wkładką, gdyż są tak duże, że łatwo je wkładać i wyjmować z tłuszczu łyżką.


Ryż na różne sposoby

Ryż to drugie po pszenicy zboże świata. Dla prawie jednej piątej ludności globu stanowi podstawę wyżywienia. Uprawiany jest w ciepłych krajach Afryki i Ameryki, w Azji, plony ryżu decydują o pomyślności całego roku. W Europie plantacje tej uprawy znajdują się tylko we Włoszech.

W przeciwieństwie do krajów uprawiających ryż, my znamy i spożywamy tylko obłuszczony i wypolerowany, a więc pozbawiony wielu wartości odżywczych, które posiadało całe ziarno. Biała lub przezroczysta gładka kasza zawiera już tylko ślady niskowartościowego białka, niewiele witamin z grupy B i soli mineralnych. Wartością ryżu handlowego jest łatwo rozklejająca się skrobia, stawiająca go w grupie produktów energetycznych. Sto gramów ryżu dostarcza około 350 Kcal., przy czym są to kalorie w postaci lekkostrawnej, smacznej i delikatnej.
Dzięki swym wartościom znajduje wszechstronne zastosowanie, od dietetyki począwszy do potraw kuchni wykwintnej. Jego zdolność do rozklejania się, pouczona z brakiem substancji drażniących sprawia, że nadaje się także dla diety w ostrych przypadkach chorobowych. Na co dzień traktujemy go na równi z innymi skrobiowymi dodatkami: ziemniakami, kluskami i makaronami czy też innymi kaszami.
Ryż jednak ma jedną niebagatelną zaletę: można go ugotować rano i przyjść na gotowe, gorące danie po południu (uzyskuje się to owijając garnek w kilka gazet, a następnie - jak mówią nasze babcie - „pod pierzynę", gdzie dojdzie i zachowa ciepło). Ryż też można ugotować szybkim sposobem. Wsypuje się go do dużej ilości wrzącej, posolonej wody, gotuje 10-12 min., wylewa na cedzak, przykrywa i odstawia na następne 10 min. Jakbyśmy jednak ryżu nie gotowali, zawsze należy go przedtem dokładnie przebrać, wypłukać i osączyć. Przy gotowaniu na sypko na 1 objętość ryżu bierzemy 2 objętości wody. Ryż wrzucamy do wody wrzącej, posolonej i z dodatkiem tłuszczu, doprowadzamy szybko do wrzenia, gotujemy na niewielkim ogniu aż do całkowitego wchłonięcia wody, a potem - do naszego „dogotowywacza". Na krupnik wystarczy na porcję 3 dag ryżu, dodatek do drugiego dania wymaga 5-7 dag suchej kaszy na osobę. Ryż stanowi nie tylko dodatek do zup lub drugiego dania, jest także podstawą różnych potraw samodzielnych.

Przepis na mleczną zupę „Nic”

Doskonały szybki obiad dla dzieci i dorosłych. Migdały sparzyć,obrać. Zagotować mleko z drobno pokrojoną wanilią przecedzić. Jaja po umyciu rozbić i oddzielić żółtka od białek. Białka ubić na sztywno na końcu dodać cukier następnie kłaść łyżką pianę na gorące mleko, gotować 2min. Na wolnym ogniu. Po ugotowaniu wyjąć na talerz. Żółtka utrzeć z cukrem, wlewać powoli gorące mleko szybko mieszając trzepaczką. Zupę połączyć z opłukanymi rodzynkami, wyporcjować, dodać migdały, pianki i ugotowany ryż.



składniki:
  • 1,5 l mleka
  • 2 jajka
  • 3-4 łyżki cukru pudru do żółtek
  • 3-4 łyżki cukru pudru do białek
  • 50g migdałów
  • 50 g rodzynków
  • 1/3 laski wanilii

Przepis na wątróbkę w sosie śmietanowym

Bardzo dobry, szybki obiad. Moczyć wątrobę 5min. W mleku wymieszanym z zimną wodą. Wyjąc osuszyć, pokrajać w plastry, oprószyć mąką, posolić, posypać pieprzem i papryką, usmażyć na gorącym tłuszczu z obydwu stron. Do wina dodać śmietanę, bardzo starannie wymieszać i podgrzać nie gotować. Sosem polać wątróbkę, posypać szczypiorkiem.


Składniki:

  • 500g wątróbki
  • łyżka mąki
  • sól
  • pieprz
  • pół łyżeczki mielonej papryki
  • łyżka szczypiorku
  • 2 łyżeczki masła
  • kieliszek białego wina
  • 2 łyżki śmietany
  • mleko

Przepis na łososia smażonego

Doskonały i szybki obiad. Natrzeć łososia solą i pieprzem, obtoczyć w mące i smażyć 6-8 min. w 50g masła z obydwu stron. Przełożyć na półmisek i trzymać w cieple a w pozostałym maśle usmażyć cebulę i ułożyć przy rybie, posypać papryką, podawać z ziemniakami z wody.







składniki:
  • 6 kawałków świeżego łososia
  • sól
  • pieprz
  • 4 łyżki mąki
  • 100g masła
  • 2 cebule
  • papryka
  • posiekana natka pietruszki
  • cytryna

 

Szybki Obiad Copyright © 2011